برای اجرای نمای ساختمان با استفاده از متریال کامپوزیت، نیاز به اطلاعاتی درباره روش‌های نصب انواع ورق کامپوزیت دارید. روش‌های مختلفی برای نصب و اجرای نمای کامپوزیت وجود دارند که هرکدام از آن‌ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. انتخاب صحیح و مناسب برای نصب نمای کامپوزیت باعث بهبود کیفیت نهایی نمای ساختمان می‌شود.
روش اصلی برای نصب نمای کامپوزیت سیستم خشک است. در این روش، نمای کامپوزیت به کمک یک مجموعه هماهنگ مکانیکی نصب می‌شود. این مجموعه شامل پروفیل‌ها و اتصالات فلزی است که با
اگر متریال کامپوزیت را برای اجرای نمای ساختمان خود انتخاب کرده اید، اطلاع از روش‌های نصب انواع ورق کامپوزیت نما امر مهمی است که ارتباط مستقیمی با کیفیت نهایی نمای ساختمان شما دارد. برای نصب و اجرای نمای کامپوزیت چند روش مختلف وجود دارد، هر کدام از این روش‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند. در برخی مواقع، اجرای نمای کامپوزیت در تهران و سایر شهرهای ایران به روش‌های غیر استانداردی صورت می‌گیرد که در صورت عدم آگاهی کارفرما از سیستم اجرایی، مشکلاتی را برای او به وجود می‌آورد.
اجرای نمای کامپوزیت با سیستم خشک انجام می‌شود و در قالب یک مجموعه هماهنگ مکانیکی و با استفاده از پروفیل و اتصالات فلزی صورت می‌گیرد؛ عموما سیستم نصب نمای کامپوزیت در مرحله طراحی نقشه‌های اجرایی تعیین می‌گردد.
نوع روش نصب ورق کامپوزیت آلومینیوم نما تاثیر مستقیم در هزینه‌ها دارد و به همین دلیل شما با شناخت انواع سیستم‌های اجرای نمای آلومینیوم کامپوزیت می‌توانید تصمیم مناسبی متناسب با بودجه مالی خود بگیرید. در صورتی که قصد استفاده از ورق ها کامپوزیت در نمای ساختمان خود را دارید، اما نمیتوانید برآوردی از هزینه آن داشته باشید تا بتوانید بهترین سیستم اجرایی نمای کامپوزیت را انتخاب کنید؛ با کارشناسان نمادیزاین تماس بگیرید تا پیش فاکتوری از هزینه نمای کامپوزیت را به شما ارائه دهند.
هزینه اجرای نمای کامپوزیت چقدر است؟
عوامل موثر بر قیمت نمای کامپوزیت عبارت‌اند از:
- نوع طرح نما
- نوع ورق
- روش نصب ورق کامپوزیت
- مقدار قوطی مصرف شده در نمای ساختمان
- محل پروژه
- ارتفاع پروژه
- مقدار و حجم پروژه
اجرای کامپوزیت نما
نمای کامپوزیت از جمله نماهایی است که هم در نمای داخلی و هم در نمای خارجی کاربرد دارد، برای مثال از نمای کامپوزیت می‌توان در نمای اداری، تجاری، مسکونی، دکوراسیون داخلی مسکونی، دکوراسیون داخلی فروشگاه‌ها، تابلوهای تبلیغاتی و … استفاده کرد، این نماها تشکیل شده از دو لایه ورق آلومینیوم و مواد دیگر است که از تنوع طرح و رنگ زیادی برخوردار است.
اجرای نمای کامپوزیت از خیلی از جهات مهم تلقی می‌شود چرا که در صورت درست اجرا نشدن پانل‌های آلومینیومی مقاومت خود در برابر زلزله و فشارهای وارده مثل باد و طوفان را از دست می‌دهند و نمی‌توانند عایق مناسبی باشند، همچنین در هنگام تعویض پانل‌ها دچار مشکل می‌شوند.
برای اجرای نمای کامپوزیت ابتدا باید زیرسازی صورت گیرد در ادامه از روش‌های اجرای نمای کامپوزیت استفاده می‌شود، چهار روش متفاوت برای اجرای نمای آلومینیومی وجود دارد که برخی روش‌ها به اندازه ی کافی استاندارد نیستند و ممکن است در گذر زمان مشکلاتی را به وجود بیاورند، که در ادامه به بررسی هر یک از روش‌های اجرایی می‌پردازیم.
روش‌های اجرای نمای کامپوزیت
همانطور که پیشتر گفتیم، نمای کامپوزیت در شکل، ابعاد و رنگ‌های متفاوتی وجود دارد، همچنین در اجرای نمای کامپوزیت ابتدا باید زیر سازی صورت بگیرد که بسته به نوع سازه‌ی اصلی زیرسازی متفاوت اجرا می‌شود، زیرسازی ورق‌های آلومینیومی به دو صورت فلزی و آلومینیومی انجام می‌گیرد و در نهایت ورق آلومینیومی به سازه‌ی اصلی ساختمان متصل می‌شود، در ادامه به چهار روش اجرایی در نصب نمای کامپوزیت می‌پردازیم.
- اجرای نمای کامپوزیت به روش فیکس
- اجرای نمای کامپوزیت به روش هنگینگ یا ریلی
- اجرای نمای کامپوزیت به روش H و L
- اجرای نمای کامپوزیت به روش فیکس هنگینگ
اجرای نمای کامپوزیت به روش فیکس
در ابتدا باید برای نصب پانل‌های آلومینیومی از زیرسازی متناسب با نوع سازه‌ی ساختمان انجام شود، برای اینکار از نقشه‌های از پیش طراحی شده(شاپ دراوینگ) که بیانگر تعداد و نحوه تقسیم‌بندی و سایز پانل‌ها است، استفاده می‌کنند. در این نقشه‌ها میزان حجم و فرم هر قسمت آورده شده و مطابق با آن می‌توان پنل‌های آلومینیومی را متصل کرد.
زیرسازی در ساختمان‌های سازه فلزی به صورت مستقیم و در ساختمان‌های سازه بتنی با رولت بولت و پلیت‌های کوبیده شده به آن صورت می‌گیرد، در ادامه با توجه به طرح کلی نما مدول‌هایی از پروفیل‌های آهنی و فلزی را روی سازه‌ی اصلی اجرا می‌کنند که پروفیل‌های آهنی با مقطع ۴۰*۴۰ و پروفیل‌های فلزی با مقطع ۲۰*۴۰ میلی‌متر اجرایی می‌شوند.
در مرحله‌ی اولیه نصب پانل‌های کامپوزیت ابتدا ورق‌ها مطابق ابعاد و اندازه‌های نقشه اجرایی با دستگاه گروف زنی خم می‌شوند، در ادامه نبشی و یا براکت‌ها به ورق‌ها آلومینیومی پرچ می‌شوند و ورق‌های کامپوزیت از طریق براکت‌ها با پیچ و پرچ به قوطی‌های زیرسازی متصل می‌شوند، این پانل‌ها به شکل کاست به سازه‌های فلزی متصل می‌شوند، در ادامه درزهای (ژوئن‌های) بین پانل‌ها را پر می‌کنند که که این درزبندی حکم عایق‌بندی را نیز ایفا می‌کند، درزهای بین پانل‌ها می‌توانند با تسمه‌هایی از جنس ورق و لاستیک‌های سیلیکونی پر شوند، این چسب‌ها به هیچ عنوان انعطاف‌پذیر نیستند و در گذر زمان باعث افتادن پانل‌ها می‌شوند، چرا که بدلیل عدم انعطاف این چسب‌ها انبساط و انقباض‌های آب و هوایی صورت نمی‌گیرد و سبب افتادن پانل‌ها می‌شود، در حال حاضر این روش از اجرای نماهای کامپوزیت دیگر استفاده نمی‌شود و به جای استفاده از چسب‌های سیلیکونی از جنس پلی اورتان استفاده می‌شود چرا که مقاومت بالایی دارند و بر دوام نگهداری پانل‌های آلومینیومی می‌افزاید.
از جمله مزایای این نوع از روش‌های اجرای نمای کامپوزیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- سرعت اجرای بالا
- امکان اجرا پانل‌ها در طرح و رنگ‌های متفاوت
- هزینه اقتصادی
- امکان تعویض راحت پانل‌ها
- امکان دسترسی به سازه‌ی پشت پانل‌ها
اجرای نمای کامپوزیت به روش هنگینگ یا ریلی
همانطور که از نام این روش پیداست، پانل‌های آلومینیومی به صورت ریلی کنار هم قرار می‌گیرند که این ریل‌ها از براکت‌های آلومینیومی یا ناودانی هستند و بعد از اینکه پانل‌ها برش و خم داده شدند بر روی این ریل‌های قرار می‌گیرند این ریل‌ها قابلیت رگلاژ را نیز دارند، همچنین به دلیل اینکه این پانل‌ها به شکل کاست بر روی پین ریل‌ها آویزان می‌شوند به این روش هنگینگ یا ریلی می‌گویند، هنگ به معنای آویزان شدن است.
برای اجرای این روش همانند روش فیکس ابتدا زیرسازی صورت می‌گیرد با این تفاوت که در این روش عموما از پروفیل‌های آهنی ۴۰*۸۰ میلی‌متری استفاده می‌شود که این ابعاد امکان تغییر نیز دارند، در ادامه برای اتصال براکت آلومینیومی (ناودانی) به پروفیل آهنی ابتدا نبشی‌های آهنی را به پروفیل‌های آهنی متصل می‌کنند و روی این نبشی‌ها آهنی، نبشی‌های آلومینومی را کار می‌گذارند، در واقع نبشی‌های آلومینیومی نقش نگهدارنده‌ی براکت‌های آلومینیومی را ایفا می‌کند، براکت‌های آلومینیومی (ناودانی) در دل خود دارای پین‌های استیل ضد زنگی هستند که نگهدارنده‌ی پانل‌های کامپوزیت هستند، در ادامه پانل‌های کامپوزیت همانند روش فیکس توسط دستگاه گروف زنی خم می‌شوند و شیارهای کوچکی بر روی آن‌ها قرار می‌گیرد که این شیارها بر روی پین‌های استیل درون براکت آلومینیومی (ناودانی) گذاشته می‌شوند.
روش هنگینگ بیشتر برای پانل‌های ساده اجرایی است و برای پنل‌های با حجم‌های متفاوت باید از روش فیکس استفاده شود.
از مزایای این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- رایج‌ترین روش اجرایی در بین کارفرمایان و طراحان
- درزبندی مکانیکال
- سرعت اجرا بالا
- امکان رگلاژ سازه‌ی نگهدارنده‌ی پانل‌های کامپوزیت
- عایق حرارتی
- ضد زلزله
- امکان تعویض بعد از نصب
اجرای نمای کامپوزیت به روش H و L
از متداول‌ترین روش‌های اجرای نمای کامپوزیت در ایران می‌توان به روش H&L اشاره کرد، اما این روش از استاندارد جهانی برخوردار نیست و روش مقاومی به حساب نمی‌آید.
این روش تنها در ایران استفاده می‌شود و کاربری دارد، در این روش همانطور که از اسم این روش هم پیداست از نبشی‌های H و L مانندی استفاده می‌شود، به این صورت که در گوشه‌های پنل‌های کامپوزیت از نبشی‌های L و در وسط پانل کامپوزیت از نبشی‌های H شکل استفاده می‌کنند و در گوشه‌ها و کنج‌های دیوار از نبشی‌های V شکل استفاده می‌کنند، که نقش درزگیر را نیز ایفا می‌کنند.
در این روش زیرسازی مانند روش فیکس انجام می‌گیرد، در ادامه نبشی و یا براکت‌ها به ورق‌ها آلومینیومی پرچ می‌شوند و ورق‌های کامپوزیت از طریق براکت‌ها با پیچ و پرچ به قوطی‌های زیرسازی متصل می‌شوند، این در حالی است که ورق‌های کامپوزیت بدون استفاده از هیچگونه دستگاه گروف‌زنی و هیچ خمی به صورت مستقیم و به صورت کشویی بین نبشی‌ها قرار می‌گیرند، بهتر است از این روش در نمای خارجی استفاده نشود.
اجرای نمای کامپوزیت به روش فیکس هنگینگ
زیرسازی در این روش از اجرای نمای کامپوزیت مانند روش هنگینگ انجام شود، به این صورت که در ابتدا از پروفیل‌های آهنی ۴۰*۸۰ استفاده کرده و برای اتصال قوطی آلومینیومی به پروفیل آهنی ۴۰*۸۰ ابتدا نبشی‌های آهنی را به پروفیل‌های آهنی متصل می‌کنند و روی این نبشی‌ها آهنی، نبشی‌های آلومینیومی را کار می‌گذارند، در واقع نبشی‌های آلومینیومی نقش نگهدارنده‌ی براکت‌های آلومینیومی را ایفا می‌کند، قوطی آلومینیومی در دل خود دارای پین های استیل ضد زنگی هستند که نگهدارنده‌ی پانل‌های کامپوزیت در ضلع عمودی همانند روش ریلینگ بروی پین‌های استیل قرار می‌گیرد ولی در قسمت بالا و پایین ورق‌های کامپوزیت به روش فیکس و با پیچ و پرچ متصل می‌شود، به همین دلیل است که به این روش فیکس هنگینگ می‌گویند.
برای عایق‌بندی این روش از تسمه از جنس ورق استفاده می‌شود و در درزهای عمودی و دو لب برگشتی در درزهای افقی انجام می‌گیرد، از مزایای این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- سبک بودن سازه به نسبت روش هنگینگ
- امکان رگلاژ سازه‌ی نگهدارنده‌ی پانل‌های آلومینیومی
- مناسب در انواع اقلیم
مدت زمان اجرای نمای کامپوزیت
برآورد مدت زمان اجرای نمای ساختمانی آلومینیوم کامپوزیت با توجه به عوامل زیر محاسبه می‌شود:
- سطح نماسازی
- ارتفاع ساختمان
- تعداد کارگران و استادکاران مجری
- مدت زمان آماده سازی قطعات اصلی و سفارشی
- وجود یا عدم وجود شرایط آب و هوایی مناسب اجرای نما
- و…
اما اگر زمان کمی برای اجرای نمایتان دارید هرگز نگران نباشید!
نمادیزاین باکیفیت‌‌ترین نما را همراه با بهینه‌ترین هزینه در کوتاه‌ترین زمان ممکن برای شما اجرا می‌کند.
متریال لازم برای اجرای نمای کامپوزیت
برای اجرای نمای کامپوزیت احتیاج به مصالح اجرایی است، این مصالح با توجه به بودجه و نوع روش اجرایی قابل تغییر است، حال به چند نمونه از متریال‌های پرکاربرد در نمای کامپوزیت می‌پردازیم.
- پانل‌های الومینیوم کامپوزیت
- نبشی فلزی
- قوطی فلزی
- پروفیل‌های اهنی برای اجرای زیرسازی
ابزارهای مورد نیاز برای نصب پانل کامپوزیت
برای اجرای نمای آلومینیوم کامپوزیت علاوه بر مصالح اصلی نما، به ابزارالاتی نیاز داریم:
ابزارهایی مانند:
- پیچ
- پرچ
- دستگاه برش
- دستگاه خم آلومینیوم
- رول بولت
- پلیت مخصوص
- چسب
- تسمه از جنس ورق
- ماشین‌آلات اجرای شیار بر روی پانل
اصول اجرای نمای کامپوزیت
- قبل از شروع اجرای نمای آلومینیوم کامپوزیت باید به سطح دیوار زیرین نما که همان دیوار اصلی بنا است توجه کنید.
- دیوار اصلی بنا که نگهدارنده قطعات و پروفیل‌های نما است باید کاملا صاف باشد.
- این دیوار باید فاقد هر نوع الودگی و یا پستی و بلندی باشد.
- برای جلوگیری از تخریب نما در کوتاه مدت، باید از قطعات آلومینیوم کامپوزیت مرغوب استفاده کنید.
- اگر از متریال مرغوب برای نماسازی استفاده نشود، قطعات نما به دلیل قرارگیری در برابر نور مستقیم افتاب در مدت کوتاهی رنگ و مقاومت خود را از دست می‌دهند.